Sam Druant
Sam Druant: Niets is origineel
De Belgische kunstenares Sam Druant studeert af aan de afdeling textiel van Sint Lukas in Gent. Momenteel woont en werkt ze in Göteborg. Met getufte wol als haar favoriete medium maakt ze humoristische en stout-speelse textieltableaus die de mannelijke dominantie in vraag stellen en/of voor schut zetten. Door het samenspel van textuur, kleur en onderwerp brengt ze gesprekken op gang over identiteit, verlangen en de complexiteit van het menselijk bestaan. Ze creëert opvallende stukken die onderwerpen omarmen met pertinente seksuele insinuaties en vraagtekens. Ze toont zich even onbeschaamd als provocerend om met naald en garen een onderbewust universum aan elkaar te breien. Grappig, stout, gedurfd, maar vooral ook zeer intelligent, want er gaat een bijzondere filosofische opvatting schuil achter haar werk.
De perstekst van haar eerste solotentoonstelling in Antwerpen begint met het citaat "Niets is origineel” van filmregisseur Jim Jarmusch, die onomwonden stelt dat we oude films, nieuwe films, muziek, boeken, gedichten, dromen, gesprekken, lichten en schaduwen moeten verslinden “omdat originaliteit niet bestaat, terwijl authenticiteit van onschatbare waarde is". Zo gaat ook de kunstenares er van uit dat we alles wat we zien, horen, lezen en ervaren (of het nu positief of negatief is) moeten internaliseren omdat het onze geest voedt. Deze methodologie van “gathering”, het verzamelen van inspiratie uit teksten, beelden, theorieën en gesprekken ligt dan ook aan de basis van haar werk. Elk van deze bronnen – goed, slecht, bewust of onbewust – wordt opgeslagen in wat de kunstenaar haar draagtas noemt, en die is behoorlijk gevuld. Met haar werk biedt ze een voyeuristische inkijk in haar verwarrende en insinuerende verbeelding. Door de stemmen van velen te verzamelen en deze samen te weven tot nieuwe verhalen of situaties, presenteert ze een verfrissende kijk op de dominante verhalen en denkwijzen die onze samenleving kenmerkt.
Het medium textiel wordt vaak als inferieur beschouwd omdat het verbonden is met vrouwelijke arbeid in een huiselijke sfeer. Maar historisch gezien vertelt een wandtapijt een bijzonder verhaal over de persoon die het gemaakt heeft, en over de mensen voor wie het gemaakt is. Textiel symboliseert het samenweven van ervaringen, verhalen en beelden tot een nieuw verhaal. En dat doet Sam Druant op een bijzonder hedendaagse en eigenzinnige wijze. Ze maakt gevoelens los en doet gedachten op hol slaan met een kwinkslag die nazindert.
Op een speelse en ironische manier levert de kunstenares feministische kritiek op de verhalen over gender-rollen die ingebed zijn in de westerse cultuur en op het seksisme waarmee vrouwen nog steeds dagelijks worden geconfronteerd. Ze probeert de geschiedenis en de werkelijkheid te herschrijven door het dominante verhaal in twijfel te trekken en het tegelijk ook te actualiseren. Haar werk heeft tot doel een gesprek op gang te brengen over hoe vrouwen worden waargenomen, de mannelijke blik en de heersende binaire hiërarchische tegenstellingen.
HW