Bendt Eyckermans
Bendt Eyckermans volgt zijn schildersopleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, waar hij afstudeert in 2016. Als kind wordt hij artistieke beïnvloed door de sculpturen van zijn ouders en voorouders. Het beeldend werk van zowel zijn vader, grootvader, overgrootvader als betovergrootvader wekt zijn interesse voor beeldhouwkunst en geschiedenis, wat weerkerende thema’s zijn in zijn schilderwerk. Vooral de monumentaliteit en de tweedimensionale verhaalvorm van het bas-reliëf fascineren en inspireren de kunstenaar. Om de familietraditie voort te zetten werkt hij thans vanuit het vroegere atelier van zijn grootvader.
Aangespoord door de familietraditie gaat Eyckermans op zijn zestiende naar de kunstschool om zijn grafisch tekentalent te ontwikkelen. Pas later, aan de Academie voor Schone Kunsten, leert hij via de oude meesters hoe hij een schets kan omzetten in een compositie van kleur en vorm. Hij verdiept zich in de Belgische schilderkunst, met een grote bewondering voor de Latemse School en het werk van Constant Permeke en Jean Brusselmans. Hun werk inspireert hem tot schilderijen in primitieve en brute vormen, met dramatische schaduwen en menselijke figuren in bevreemdende houdingen. Gaandeweg verfijnt hij zijn werkwijze in een lichtere maar ook preciezere stijl. Hij schildert realistische personages - of delen ervan, voornamelijk handen en voeten - in bevreemdende decors en met surrealistische associaties en connotaties. Hij gebruikt bustes, standbeelden of imposante toegangspoorten die hij in dialoog laat treden met hedendaagse taferelen en componenten. Ook sculpturen uit zijn familiaal verleden herschildert hij in olieverf op doek. Hierdoor ontstaan composities en situaties die zeer klassiek lijken, maar het duidelijk niet zijn. De anachronismen die hij creëert zijn veelal absurd en surrealistisch geïnspireerd: twee jongens die een gesprek voeren met een vogel op het gras, een personage dat tegen een standbeeld praat of een meisje dat een gsm-gesprek voert in een sprookjesbos. Zo componeert hij historische beelden met een hedendaags gevoel.
De personages op zijn doeken zijn vaak vrienden of passanten in zijn atelier, die hij afbeeldt als figuranten in een welbepaalde houding. Ze staan hem niet ten dienste als model voor een loutere afbeelding of een portret, maar als ‘pose’ om het juiste gevoel van een beeld of een herinnering op te roepen. Voor Eyckermans is het schilderen een medium om gebeurtenissen een plaats te geven - letterlijk en figuurlijk. Zijn doeken zijn daardoor heel persoonlijk, bijna even intiem als een dagboek.
HW