Panamarenko
(c)image: SMAK, Dirk Pauwels
De imposante vliegboot Scotch Gambit sluit aan bij de zeppelin The Aeromodeller. Beide toestellen zijn immers door Panamarenko geconcipieerd als mobiele woning om vrij mee te kunnen rondtrekken. Hoewel de vliegboot pas in 1999 definitief klaar is, duikt het project al vroeg in Panamarenko's oeuvre op. De eerste bekende tekening dateert uit 1966; een grote tekening uit 1970 vermeldt reeds alle details voor de bouw van een Aeroship Speedboat, zoals het project aanvankelijk heette.
In de vroege jaren 1970 verandert Panamarenko de naam van de boot in Scotch Gambit. Het zal nog tot 1990 duren voor Panamarenko een eerste schaalmodel van de Scotch Gambit maakt. De vliegboot wordt een gepantserd vaartuig, vervaardigd uit roestvrije staalplaten. Het uiteindelijke toestel is zestien meter lang, zes meter hoog en negen meter breed. Het moet 100 kilometer per uur halen en is daartoe uitgerust met twee luchtgekoelde Lycommingvliegtuigmotoren van 370 pk en zes cilinders. De romp van het toestel rust op acht kanovormige vlotters die twee aan twee op insectenlange poten aan het lichaam zijn vastgemaakt. De cabine ligt niet in het water, maar bevindt zich sierlijk negen meter boven het wateroppervlak. Achter aan de romp is een opening voorzien met twee grote klapdeuren die toegang geven tot het schip. Binnenin zijn de wanden bekleed met donsdekens en is er een stuurinrichting die rechtstaand moet worden bediend. In 1999 is de machtige vliegboot de blikvanger op de opening van het S.M.A.K. in Gent. Het plan om de boot een permanente ligplaats te geven in het Bonapartedok in de Antwerpse haven wordt politiek geboycot. Er wordt opnieuw geschermd met de veiligheid van de waterweg, net zoals dat bij de
duikboot Š›ahama Nova Zemblaya het geval was…