Panamarenko
(c)image: Panamarenko Archive
Na de Krokodillen en de Eenden is dit het derde werk uit de jaren 1960 dat verwijst naar Panamarenko’s fascinatie voor dieren. De Walvis die we hier zien, verraadt ook de gedrevenheid van de jonge kunstenaar om met nieuwe materialen
een volstrekt eigenzinnige, bijna abstracte sculptuur te maken. De eenvoud van de vorm en van de gebruikte materialen getuigt bovendien van een groot esthetisch raffinement. De hoekige vorm − tegelijk robuust en verfijnd − brengt Panamarenko later op het idee om zijn duikboot Πahama Nova Zemblaya te bouwen naar de morfologie van deze vroege Walvis.