Panamarenko
(c)image: Hans Theys
Botten met sneeuw [Boots with Snow] , 1966
"Als het gesneeuwd had en het begon daarna te dooien, dan stonden er bijvoorbeeld een paar botten buiten met vanboven nog een laagje sneeuw erop, terwijl de rest al was gesmolten..." - Panamarenko
Voor zijn eerste tentoonstelling in de Wide White Space Gallery kondigt Panamarenko aan een grote besneeuwde boom te tonen. Het beeld van bevroren laagjes sneeuw op de takken is een jeugdherinnering die de kunstenaar wil reconstrueren met polyurethaanschuim. Het lukt echter niet om een volledige boom in de galerie op te stellen, zodat Panamarenko zich beperkt tot een sneeuwtafereel met laarzen, takken en een leren tas.
"Al mijn eerste objecten zijn uit jeugdherinneringen ontstaan. Toen ik nog klein was en het had gesneeuwd, zag je bij de mensen voor de deur of in de tuin overal van dat soort dingen. Die laarzen met sneeuw erop, die stonden er in het écht. En op takken of een achtergelaten koffer zag dat er hetzelfde uit."
In het verlengde van deze sneeuwobjecten ontstaat in 1968 het idee om het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel volledig met schuimplastic onder te sneeuwen. Uit vrees dat de openbare orde verstoord zou worden, krijgt de kunstenaar geen toestemming voor zijn ‘besneeuwingswerken’, waardoor enkel de uitnodigingskaart voor de actie bewaard bleef. In dezelfde geest van de besneeuwde boom en het besneeuwde Paleis ontstaat later het monument De eeuw van Kafka (1983 en 2002).
